***

Pierdolone skrawki
W nietrwałej całości
Odeszło światło
Oddychać, oddychać
Ziemio Niczyja


Kumulacje świadomości
Pierdolonych skrawków 
Nietrwałej całości
Rysy luster z doskoku
Mają ludzkie oczy


Pękają nieba
I Ziemia Niczyja
Na ławkach czerwonych
Czarne ślady nocy
Zmywa je deszcz
To Twoje oczy
Pogubione w penta
Łapane nicości