Tyle chcę Ci powiedzieć,
Uśmierzyć ból,
Puki co głową
Rozbijam mur...
Słowa me ranią,
Przynoszę ból,
Na stare rany,
Wciąż sypię sól...
Ktoś kiedyś zranił,
Przekreślił los,
Zdjął piękną maskę
I uciekł stąd...
Blichtr sceny bytu,
Tak wciągnął Cię
Siebie zgubiłeś,
Uciekłeś gdzieś...
Boisz się życia
I bronisz się
Bardzo bym chciała,
Byś znalazł sens...
Ten lęk przerasta
I krzyczy dość!
Jednak Ty palisz
Kolejny most...
Tobie jest warto
Poświęcać czas
Nawet, gdy tu
Nie będzie nas...
Szanuję Twą przestrzeń,
Docenić chcę,
Każde spojrzenie,
Tak cennym jest...
Choć droga stroma,
Niełatwo iść,
Lecz czasem warto
Po prostu żyć...
Tego nie widzisz,
Boisz się zmian,
Nie idź po śladach,
Odnajdź swój szlak...
Nie bój się siebie,
Opanuj swą moc,
A drogę odnajdziesz
W bezgwiezdną noc...
Agata- Atar- Górska
Z życzeniami powodzenia i powrotu do zdrowia. Powodzenia M.
Kochanie! Jako, że nie chciałbym się odnosić do każdego z tekstów z osobna to powiem ogólnie, że są naprawdę super! Mimo, że czuć w nich sporo depresyjnego nastroju, to kończysz akcentem z dozą nadziei i to jest bardzo miłe i budujące. Widać, że oddajesz w nich cząstkę siebie i swojego samopoczucia i jest to z Twojej strony zupełnie szczere. Trzymaj tak dalej. Ja będę trzymał kciuki, żeby z każdym następnym tekstem pojawiało się w nich coraz więcej pogody i uśmiechu, a z czasem może nawet zawita do nich radość :):):)
OdpowiedzUsuń