Daj mi siebie,
Swojej głowy pół,
No a teraz
Łyżką pokroimy stół
I tym drewnem
Nakarmieni...
Odpoczniemy
Sobie w Cieniu
Niech ogniska
Nasze płoną
Niech rozpali się
Ten stos
Stosem naszym los
Stosem, którym los
No, a teraz
Góra, góra, Dół
Popatrz łyżką
Nakarmiony stół
Nakarmiony stół...
Agata- Atar-Górska
( z cyklu stare teksty)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz